!!!

yine kırıldı içimdeki vazo,
döküldü tuzlu pınarlar
ve saçıldı içimdeki duygular boncuk boncuk yere

sesler yükseldi duvarlarım sıra;
bir nöbet daha atlattı yüreğim
yalnızlığımın koynunda..

anlaşılamayışımın kollarında kundakladım kendimi
avutmalar şakıdım dilim döndüğünce
paramparça değdi yere her bir yanım da
kendi kesiklerimde kanayıp durdum her seferinde...

örselenmişliğimin kısır döngüsünde
iç dünyamda kronometreyi sıfırladım
yine de büyüdü bir çınar gibi kırılganlığım
ve kök saldı düşüncelerime
sarmaşıklar giyindim o vakit

anlamsızlaşan bir tuvale çizildim yine
olmak istemediğim bir yere
sözcüklerimin üzerini örttüm
örttüm ki onlar ben gibi sobelenmesin diye

sırlar güvercin olup uçtu gökyüzüne
martı çığlıklarına karıştı birkaç hayat
duyumsadım...

önümde bir ayna belirdi ansızın
çatlamış eski ve tozlu bir ayna
karşımdakinin ben olduğuna inanamadım

&elifiminrüyası