isyan

içimdeki satırları yırtıp atasım var benim!
ve karalayasım tüm sayfalarımı...
öylece sus kalasım
sessizliğimde kendimi unutasım var !
durasım var öylce hiçbirşey yapmadan hem de
durasım ve izleyesim var tüm hayatımı
yarınlarımı...
tıpkı nehre bırakılmış kağıt bir gemi gibi
ıslanasım, batasım, kaybolasım var!
gecenin orta deminde bir deniz kenarından haykırasım var dibi bucağı görünmeyen karşı kıyıya
anlatasım tüm isyanımı,
anlatasım var kırıp dökülen her yanımı şöyle haykırırcasına...
uykularımın hepsini çalasım,
çalıp da gökyüzüne savurasım,
şarkıların hepsini susturasım var!
ve ağlayasım doludizgin,
aniden bastıran ve dinmeyen bir sağnak misali günlerce...
içimde kalan ne var ne yok bir valize toplayasım,
ve o valizi nereye gideceğini bilmediğim bir otobüsün bagajına veresim var...
ya dünü, dün de ne varsa hepsini yakasım,
ya da geceye ölü bir gelin olasım var!

&elifiminrüyası