bir bir dökülüverir yaprakların
bir zamanlar yemyeşil bir ağaçken
sonbaharla birlikte sararan yaprakların terk eder seni
vakit hüzündür çünkü...
o kalabalıktan eser yoktur artık
gelecek mevsim bellidir
kış...
işte öldüresiye soğukta
öylesine çıplak
öylesine yalnızsındır...
buz tutar dalların
ya da kırılır esen lodosla bir bir,
kırılır kanadın...
kırılır kolların...
&elifiminrüyası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder