verem'im

önce tükeneceğim veremli bir çocuk gibi
öylesine sıska
öylesine cılız kalacak bedenim
ciğerlerim iflas edecek
kalbim tökezleyecek ciğerlerimden önce
aldığım nefeste boğulacağım
sığamayacağım bedenime,
yüreğime,
sözlere,
kelimelere...
sığdıramayacağım evime
odama kendimi...
önce öleceğim biliyorum
daha önce öldüğümden daha şiddetli
daha fazla hasarla
kırılıp yapıştırılan ne varsa içimde
daha fazla parçaya bölünecek
daha fazla kanayacak, kanatacak beni
yine kangren olacak yüreğim
şarkılar bir sigara gibi işleyecek ciğerlerime
öksürdükçe acıyacak içimdeki can kırıkları...
kesiklerim büyüyecek
devşirdiğim tüm güllerin dikenleri batacak ellerime ansızın ...
ve aynı anda
günden güne yanacak
yandıkça kül olacağım...
ne var ki herşey insanlar için
önce öleceğim ama ya sonra
sonra
küllerimden yeniden doğacağım ...

&elifiminrüyası