deşme yaramı kalemim,
yine çöp kaçacak yoksa göz bebeklerime
yine düşeceğim bisikletten ama bu kez dizlerim değil yüreğim kanayacak...
deşme yaramı kalemim,
yoksa içimdeki çocuk küsecek yeniden hayata
güneşim saklanacak tepelerin ardına
yine içimde sağnak başlayacak...
dokunma bence bu gece bana
sen yine radyodan bir şarkı seç ve dağıt içimdeki yazılmış satırlarla dolu defterimin en karanlık sayfalarını
dağıt bu akşam rüzgarında
dağıt ki nefes alayım biraz daha şu hayatta...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder