güneş hüzmesi

gecenin rengine çalarken ümitlerim
içimde gündüzü selamlayan bir güneş doğuyor
oysa yüzüm, gözüm, ellerim kara, kapkara
bu nasıl bir beyaz dokunuş tüm karalarıma...
soğuktan titreyen yüreğim
kapı aralığından sızan güneş hüzmesi ile nasıl da ısınıyor
oysa mevsim kış bende
bu baharsız yaz benim çölümdeki ilk serap bu kışta
şaşırtıcı bir duruş takınıyor suretim
elim ayağım birbirine dolaşıyor
kapımı çalan biri var
ve ben o kapıyı aralar gibiyim
beklediğim midir gelen
yoksa yeni bir vesilem midir
meçhul...
ama içimde eski baharları anımsatan bir kıpırtı
bir bayram telaşı
elim tokmakta kapıyı aralayan bir ben...
kimdir bu gelen,
kimdir tanrı misafiri edeceğim,
yüreğimin kervansarayında konaklayacak olan güneş hüzmem???

&elifiminrüyası