dipsiz bir kuyu misali mutsuzluk içimde...tüketemediğim ve tüketmeme yardımcı olunmayan...kimsenin anlamayacağı birşey benimki.o yüzden bu sus payı dilimde...ben öyle çok eksiğim ki... belki de bu yüzden üzerimdeki bu hırçınlık... bu yüzden bu kadar kırılganım...ben ki öylesine büyük bir kalabalığın içinde kocaman bir gürültünün eşiğinde yalnız bir tuval misali...sus elif , sen sus bırak yine dolsun nehirler içinde taşsın gözbebeklerinden.sağnak yağmurlarda evlerin camlarına benzesin yüzün .nereye kadar yol seni götürürse.
20 Mart 2011 Pazar
&elifiminrüyası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder