sen ve körebe...

nasıl da yorgun ellerim
sözcüklerim kalemime teğet bu gece
karanlık gözlerimde perde
ve körebe...
bir vals müziği kulaklarımda çınlayan
ayaklarım yerden kesik
hayalimde sen...
dudaklarımda bir şarkı ismini çığıran
pembe bulutların üstünde adınla başlıyor her adımım
masmavi bir gökyüzü çiziyorum kalbime
bir pamuk helva tutuşturuyorsun elime
beyaz bir güvercin geçiyor o vakit tepemizden
ayaklarım valse yenik,
sense dudaklarımda aynı ezgisin yine
tarifsiz bir sevinç yumağında kundaklıyorsun beni
müziği hala duyumsuyorum
yüreğim kanatlanıyor yüreğine
ellerim değiyor ellerine
mutluluk ne demek anlıyorum o vakit
ne güzel bir oyun bu körebe seninle
bu mutluluk...
bu koku...
bu tükenmez sevinç...
o vakit hiç bitmesin karanlığım
hep körebe oynayalım seninle ....

&elifiminrüyası