satırların ucundan yakıyorum,
ve kelimeler çekiyorum içime...
bir nefes, bir nefes daha derken;
dumanı tütüyor harflerin..
bitecek sanıyorum içimdeki satırları:
tıpkı bir sigara gibi...
oysa her nefeste farkında olmadan
biraz daha çoğaltıyorum kelimeleri
hem de iliklerime düğümlercesine...
&elifiminrüyası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder