ölüm!

sabahın kör ışığında
poyraz benden yana
sense saçlarımda...
gözlerindeki güneş;
şimdi ne vakit baksam batmakta...
aklımda koca bir pranga
önümde koca bir dilek ağacı
ve küçük bir yıldız gökyüzünden kaymakta
göğden zaman yağarken
toprakta bir çukur açılır derinden
kiremitler saçılır etrafa
balçığa bulanır ayaklarım
ruhum benden yol alır
ölüm giyinir sessizlik
bedenim düşer ansızın toprağa
ne varsa benden yana gömülür sonsuzluğa
hafifler her yan
hafifler dünya...

&elifiminrüyası