göçmen kuşlar gibi....

Değişen mevsimler gibi ömür
Bir kış ardından ilkbahar
Ya da yaz? Sonbahara gebe..
Kışın kundakladığımız bedenimiz
Buz kesen ellerimizleyiz…
İlkbaharın sarhoşluğu üzerimizdeki
Gökkuşağı rengindeyiz
Yazın güneş kadar sıcak yüreğimiz
Sonbaharda yaşadığımız yaprak dökümleri…
Ya da ömür şarkılarda yaşadığımız karışık pizza zamanları
Nice anı,nice hatıra,nice keşke…
Kah güldüğümüz kah ağladığımız…
Ne geçmişsiz ne de yarınsız ne de bugünsüzüz
Harmanlı zaman dilimlerinde nefes alabiliyoruz
Yaşanmışlıklar duyguları değerli kılan
En acı çizgisinde ömrün, en büyük tecrübe gördüğümüz
Ve küçük mutluluklarda en büyük sevincimiz
Kaybettiklerimizde “geri getiremeyeceklerimiz.”
Yarına endeksli bitmeyen isteklerimiz
Ya kendimizi çok önemsiyor ya da aldığımız nefese şükretmiyoruz
Ne hancıyız ne de yolcu
Ya da her ikisinde gidip geliyoruz
Eksilen takvim yaprakları gibi ömür
Göçmen kuş mevsimleri gibi
Gökten kayan yıldız gibi
Şarkılardaki gibi
Zaman gibi…


&elifiminrüyası